Huset med utsikt og vidsyn

Er biskop i Dnk Kari Veiteberg kristen?

Sjølvsagt kan ingen andre enn Gud gje eit skikkeleg svar på eit slikt spørsmål. Han ser til hjartet og dømmer ikkje etter ytre ting, slik vi menneske gjer. Spørsmålet er likevel ærleg meint frå mi side, men det ligg ikkje ei fordømming i spørsmålet, berre ei undring fordi tankar ho utrykkjer vanskeleg kan forståast som kristen tankegang. Biskopen er ikkje den einaste som får dette spørsmålet hengjande over seg i desse dagane. Ho er i godt selskap av Eline H. Lorentzen, generalsekretær i NKS og Åste Dokka, kommentator i Vårt Land og mange andre teologar og kyrkjelege leiarar.

Den aktuelle bakgrunnen for spørsmålet mitt er deira reaksjonar på den nye nettsida om kristen seksualitet, Identitetogseksualitet.no.  Det dei har til felles er at dei lar erfaring og kjensler styra deira oppfatning om kva som er god kristen etikk i staden for å la Bibelen få definera kva som er godt og rett eller syndig og galt. Difor må eg stilla nokre enkle spørsmål, som ikkje berre er retta til dei eg har nemnd med namn, men til alle som vil bera kristennamnet.

Forkynn sanninga - utan å fordømma!

Det er kamp om sanninga på alle plan i samfunnet vårt i dag. Det eldgamle spørsmålet som Pilatus stilte blir stilt av mange i vår tid: Kva er sanning? Den postmoderne filosofien avviser at det finst ei absolutt sanning. «Det som er sant for deg, treng ikkje vera sant for meg» blir det sagt. Alt er relativt, det finst ingen faste haldepunkt i livet lenger. Vi blir til og med fortalt at vi ikkje kan stola på den fysiske kroppen vår ein gong. Jamvel om kvar celle i kroppen er ei mannecelle og kroppen ser ut som ein mann, så er det ikkje sikkert at du er ein mann likevel, for du kan vera født i feil kropp, blir det hevda.

Det er tid til å snakka sant om livet. Barn og unge blir fora med så mange løgner, både på skulen og i media, at det er på tide å ta til motmæle og forkynna sanninga. Jesus sa, då han bad for læresveinane: «Helga dei i i sanninga, ditt ord er sanning.» Bibelen er Guds ord og Jesus er Ordet som vart menneske og tok bustad mellom oss. Han var full av nåde og sanning, og han sa: «Eg er vegen, sanninga og livet. Ingen kjem til Far utan gjennom meg.»

Å ha noko på hovudet og den usynlege verda

 

I brevet til Korintarane skriv apostelen Paulus at menn og kvinner skal ha ulik praksis når det gjeld å ha noko på hovudet når dei ber eller profeterer i den kristne forsamlinga. Mennene har ikkje lov å ha noko på hovudet medan kvinnene skal ha noko på hovudet når dei ber eller profeterer. Vi skal no sjå på grunngjevinga for denne apostoliske skikken.

Offerhaugar må leggjast ned

Eg opplever at Herren bruker nokre forteljingar frå GT til å tala til meg om noko som er svært relevant for kristenfolket i landet vårt.

I Bibelen fortel profetane om Guds frelseplan og korleis han kallar folk til å tena hans frelseplan i deira levetid. Israelsfolket hadde både gode og dårlege kongar, både gode og dårlege leiarar. Dei dårlege leiarane førte folket bort frå Herren og inn i avgudsdyrking. Dei gode leiarane gjorde det som var rett i Herrens auge, dei var heilhjarta så langt dei forstod, men likevel var dei fleste ikkje radikale nok. Dei la ikkje ned dei kananeiske offerhaugane der heidningane dyrka avgudane sine (1 Kong 15,14; 22,44; 2 Kong 12,3; 14,4; 15,4,29) slik Herren gjennom Moses sa dei skulle gjera. I staden ofra dei til Herren på desse offerhaugane. Dette vart ei snare for dei, for det førte til at heidenske skikkar og tankegods fekk innpass hos Guds folk. Profetane kjempa mot denne religionsblandinga. 

Salomo starta si kongegjerning med å ofra til Herren på den store offerhaugen i Gibeon og Herren synte seg for han i ein draum og talte til han på den plassen (1 Kong 3,4-15). På sine eldre dagar var han ikkje heilhjarta for Herren, men bygde offerhaugar for heidenske gudar (1 Kong 11,1-8). Det er ei skremmande utvikling, som profetane såg ville koma og åtvara imot. Han greidde ikkje “kristna” offerhaugane, men offerhaugane førte han bort frå den rette trua.

Mange av leiarane og Israelsfolket frykta nok Herren, men gjorde nokre av sine eigne til prestar på offerhaugane. Dei gjorde det andre folkeslag gjorde (2 Kong 17,32). Dei halta til begge sider (1 Kongg 18,21). Herren sende profetane sine til dei for å kalla dei til oppgjer med det menneskelege og heidenske. 

Herren kallar alltid folket sitt til å vera heilhjarta for han. Han kallar alltid folket sitt til å helga seg, innvia seg og skilja seg frå det mennerskelege og det ureine. 

Også i våre dagar bruker Guds folk desse verdslege offerhaugane når dei dyrkar Gud. Kristne menneske blir påverka av moderne tankegang og tilpassar seg kulturen og samfunnet. Vi trur nok på Gud, men lever som om Gud ikkje finnest, som Magnus Malm seier.

Bibelen seier at alle menneske er skapte i Guds bilete, som mann og kvinne. Det skulle vera vår identitet, og ikkje kva slags seksuelle lyster vi til ei kvar tid kjenner på. I naturen er det berre to biologiske kjønn, mann og kvinne, men dei biologiske fakta blir ofra på dei moderne offerhaugane når vi bruker ord som skeive, trans, homofile og så vidare som identitet og forklaring på kva eit menneske er. Som kristne bør vi slutta å bruka slike ord om våre medmenneske, for dei er menneske skapte i Guds bilete, same kva slags tankar dei gjer om seg sjølv. 

Statskyrkja har forlate den bibelske forståinga av ekteskapet som ei pakt mellom ein mann og ei kvinne ved å gje rom for såkalla samkjønna “ekteskap” og andre samlivsformer. Samfunnet legg press på alle kyrkjesamfunn om å bli politisk korrekte og vera mot “diskriminering”, men vil diskriminera dei som held seg til det bibelske synet på ekteskap og seksualmoral. 

Biskopar, prestar og kristne leiarar tilpassar seg humanistisk tankegang når dei seier at helvete og fortapinga ikkje finst. På offerhaugane er ingen utanfor eller innanfor, for trua er at alle blir frelst til slutt, uansett korleis dei lever.  

Når snillismen får rom, sluttar vi å gjera folk til læresveinar som seier nei til seg sjølv og sine syndige lyster. Når vi kristne prøver å erstatta bibelsk rettleing om radikal omvendig med psykologi og sjølvhjelpkurs, då ofrar vi på heidenske offerhaugane. Følgjene er katastrofale.

Jesus har sagt kva gudsdyrking og tilbeding Gud vil ha. Jerusalem eller Garisim er ikkje viktig. Gud vil ha tilbedarar som tilbed han i ånd og sanning. Gud vil at huset hans skal vera eit bønnehus for alle folk, men vi gjer det ofte til ei kommersiell røvarhole, eit religiøst sermonihus for sjølvdigging eller eit sjukehus kor alle får feil diagnose og feil medisin.

Offerhaugane er eit uttrykk for at vi vil gjera ting på vår måte. Vi vil inkludera det menneskelege, det tradisjonelle, det akseptable. Det som til kvar tid er politisk og kulturelt korrekt.

Avgudsdyrkinga gøymer seg i missunning, psykologisering, havesjuke, materialisme og rasjonalisme. Mange kallar Jesus for Herre, men stengjer han ute frå mesteparten av livet. Mange seier dei trur, men lever som om Gud ikkje finnest. Mange har magen og kroppen til gud. Mange er blinda av ein rasjonalistisk tankegang og har naturlege og menneskelege forklaringar på alt. Dei ser ikkje Guds finger i kvardagen. 

Desse offerhaugane og mange andre må leggjast ned! Dette er den åndelege kampen vi står i. Gud kallar oss til radikal omvending og heilhjarta etterfølging. Gud vil ha radikale oppgjer med alt det ureine og verdslege!

Små og store gleder

Eg takkar Gud for livet kvar einaste dag. Kvar dag er ein nåde dag. Eg har kome i ein alder der eg har lært at eg ikkje kan ta noko som sjølvsagt lenger. Kvar dag takkar eg for livet. Kvar dag takkar eg for små og store gleder. Det er alltid nok å takka for. Me bur i eit av dei beste landa i verda. Me lever i ein velferdsstat med godt helsevesen og gode pensjonsordningar. Våre politikarar har forvalta oljerikdom på ein god måte. Ingen treng å lida naud i samfunnet vårt.

Her me bur i huset i skogen ser me Guds under i alt som blømer, veks og ber frukt. Me har alt hausta inn mykje ber. No er aroniabuskane snart klare til innhausting. I år er dei fulle av flotte svar ber som er fulle av sunne antioksidantar. Plommene har me alt teke til å hausta inn. Eplene står for tur. Grønnsakene nyt me til middagen. For ei glede å kunna nyta vår eiga avling. 

I dag har eg oppdaga at eg er i slekt med sjølvaste Arne Garborg. Min tipptippoldefar var bror til Arne Garborg sin bestefar! Det vil seia at min tipptipptippoldefar var Arne Garborg sin oldefar. Det er jo litt langt ute i slekta, men for ein nynorskmann er det stor stas å vera slekt i den store diktaren. Slektsforskning har vorte ein kjær hobby i det siste. Det er gildt å oppdaga kven forfedrane er og kor slakta kjem frå. Eg er så barnsleg at eg finn glede i slike små ting.

Å vera gift med ei kone som berre blir gildare og gildare, det er ei av dei store gledene i livet mitt. Me har snart vore gift i 55 år og det er mykje å takka for. Dei seks barna våre har gjeve oss store glede og dei ti barnebarna er stadig ei kjelde til glede. Gud har vore veldig god mot oss og velsigna oss på så mange måtar. 

Huskjerkå vår er i ferd med å verta ei skikkeleg bygdeforsamling. Det gler oss stort. Fellesskapet er varmt og inkluderande. Familiesamlingane og måltida saman med små og store kastar glans over kvardagen og reiser ein himmel over livet. 

Det finst kanskje ikkje større glede enn å vita at namnet vårt er skrive i livsens bok i himmelen. Å vita at me er fødde på ny til eit levande håp ber oss gjennom dei mange utfordringane i livet. Det er sant at livet ikkje er ein dans på roser. Me får alle vår del av vanskar, motgangar og utfordringar. Livet kan vera skjørt og skrøpeleg, men så lenge det er liv er det grunn til glede!

 

Sjølvråderett over eigen kropp

Alle menneske, både kvinner og menn, har rett til å bestemma over sin eigen kropp. Dessverre blir menneske utsett for utilbørleg press knytt til kroppen sin. Vi har kroppspress knytt til utsjånad. Vi har sexpress knytt til kven som skal få liggja med oss, når og kor ofte. Dette presset fører ofte til uønskja graviditetar. Gravide kvinner blir utsett for press. Eg høyrer mange historiar om det. Familie, venner, kjæraste, til og med helsevesenet legg press på kvinner til å ta abort.

Ny abortkamp?

To unge menn prøver å utvida retten til å ta abort. Leiar i AUF, Mani Hussaini, og leiar i Unge Venstre, Sondre Hansmark, ønskjer å utvida retten til abort i respektive veke 18 og 24. Begge trur at dei kan få både ungdomsorganisasjonen og moderpartiet med seg i forslaga sine. Dette er veldig ekstremt. Argumentasjonen deira er skremmande. Etisk refleksjon på vegne av barnet er fråverande. Kunnskapsnivået på grunngjevinga er urovekkjande lågt.

Dikt om å vera gift

Solveig og eg har vore gift i snart 54 år og det eg skriv i dette diktet har rot i det livet me har levd saman. Me har hatt våre vanskar og utfordringar, som alle andre, men har fått hjelp frå Gud til å løysa dei og vera trufaste mot kvarandre. Sjølv om det av og til har storma, lyna og tora er me lukkelegare i ektepakta vår i dag enn nokon gong! Når me kjem til kort, kan me audmjuka oss og be om tilgjeving. Me kan også tilgje når den andre ikkje ser si eiga synd. 
Eg ønskjer ikkje å vera moraliserande, men heller oppmuntra og skapa tru på at det går an å leva på ein kristen måte i ekteskapet ved Guds nåde.

Å vera eit godt menneske

er å gifta seg

og våga å gje seg sjølv

til eit anna menneske

for heile livet

berre på grunn av kjærleik.

 

Å gifta seg

er å gje frå seg retten

til eigne suverene avgjerd,

for å læra å lytta og verdsetja

dei synspunkt og meiningar den andre har

- før avgjerd vert tekne saman!

 

Å gifta seg

er å våga å opna opp livet sitt

og dela det heilt og fullt

- med den du elskar!

 

Å vera eit stort menneske

er å verta verande i ektepakta

trass ulikskapar og motstridande interesser.

I truskapen til kjærleiken

vil du finna styrke og visdom

til å overvinna store utfordringar

og kjempa deg gjennom kampane,

for å vinna kjærleikstriden,

ved å leggja livet ditt ned

for å gjera ektemaken lukkeleg.

 

Å vera gift

er å vera til for kvarandre.

Me er hender og føter for kvarandre.

Me er auge og øyre for kvarandre.

Me gjer kvarandre gode

og får fram det beste i kvarandre.

Me fordoblar evnene våre

og spreier velsigning til vennene våre

- medan me lukkar munnen

på den vonde fienden: Anklagaren.

 

Å vera gift

er å dela uro og sorg

og å lindra smerte og gjera ho mindre.

Men å vera gift er fyrst og fremst

å dela lukka saman med den du er glad i.

Når ein er to om gleda

er alt det vakre venare

og alt det gode er endå betre.

 

Å vera gift

er å læra å meistra livet saman,

ved å halda lysta og begjæret i taumar,

ved å setja den andre fyrst,

ved å syna omtanke i små og store ting i kvardagen,

ved å kappast om å heidra kvarandre.

 

Ekteskapet er paktseglet på ein ubryteleg vennskap.

Det er ein drikk frå den skjulte kjelda

- framande kan ikkje nyta ho

- ho sildrar fram som eit evig oppkome

- men er utilgjengeleg utanfrå

Gled deg over din ektemake,

den utvalde som du elskar,

fryd deg støtt saman med den du har kjær

og lat alltid kjærleiken gjera deg ør!

 

Å vera gift

er å vera eitt kjøt

og saman danna ei sjel

og reinsa si gudsdyrking

ved sin innbyrdes kjærleik.

 

Å vera gift

er å vera bunden til ektemaken

med band som er sterkare enn døden!

Det er å sjå seg sjølv i den andre

og elska varmt og trufast!

Ekteskapet har sitt opphav i himmelen,

men høyrer til på jorda.

Det er som eit spennande eventyr

skrive av Guds eigen finger

i to menneskehjarte

som utforskar kjærleiken saman.

Øivind Benestad - Guds tenar

I dag har eg lyst til å seia nokre gode ord om Øivind Benestad. Han er ein god og trufast Guds tenar som i mange år har kjempa ein viktig kamp for barn og familie. Dessverre har han altfor ofte vorte ståande åleine i det offentlege ordskiftet. Men han har trufast kjempa for barns rett til å ha og kjenna både far og mor. Han har kjempa for den bibelske forståinga av familien der ekteskapet mellom ein mann og ei kvinne ligg i botn. Eg må seia at eg ser opp til den måten han har stått i denne viktige kampen. Eg beundrar motet og den klåre tanken hans. Den milde og fredsæle framferda hans viser at han er ein sann Jesu Kristi tenar. Han fortener stor heider og ære for den heilhjarta innsatsen han har gjort, og som har kosta han mykje.

Eg kan ikkje seia at eg kjenner Øivind Benestad for eg har berre møtt han ein gong. Likevel vil eg æra han og lyfta han opp til eit føredøme. Han er ein trufast Guds tenar som står fast på Guds ord uansett kva det kostar han og kva andre måtte meina. Lat oss ta han med i våre bønner og heia på han i desse dagane når politikarane våre gjer vedtak som strir mot Guds ord og barns rettar.

Eg vil be alle lesa det siste innlegget hans: Familiepolitikk på ville veier. 

Himmel på jord

Når me lever i fred med Gud og kvarandre kan me oppleva himmel på jord kvar dag og kor som helst. Likevel er det nokre heilage plassar der himmelen opplevast meir nær enn andre plassar. Bønnekapellet vårt nede ved vatnet er ein slik heilag stad der me opplever himmel på jord.

I dag hadde me ein skyfri himmel der solastrålene glitra som diamantar i vatnet. Me merkar at haust bankar på døra, men i dag var det varmare enn på mange av sommardagane våre. Trea spegla seg i vatnet, det same gjorde den blå himmelen. Fuglane song og den stille freden senka seg over oss. Medan sola varma oss kunne me vera for Guds andlet. Alt var så vakkert, jamvel om hausten med dei visne blada som fell mot marka kjennest vemodig. Skyene som kom då det lei mot kveld skapte også ei god stemning.

Tidlegare i dag arbeidde eg på ein steinmur. Sveitten rann. Pannebandet mitt kunne ikkje halda på alt og salte dropar rann ned i auget. Eg måtte turka dei bort med ei skiten skjorte. Når me arbeider med stein, blir me fort skitne, men det har også sin sjarm. Eg er ein grovarbeidar og steinmuren eg laga i dag er ikkje den finaste eg har sett, men han gjer nytta. Det meste her me bur på landet i huset i skogen er ikkje fullkome. Langt i frå. Merka etter grovarbeidaren ser du alle stader. Kjem du hit vil du fort innsjå at me bur ikkje i kongens slott. Huset i skogen liknar meir på ein husmannsplass. Me er jo berre vanlege folk, så me kjenner oss heime her.

Det store er at her opplever me himmel på jord. Når me kvar morgon bryt brødet og deler vinen med kvarandre, er det himmel på jord. Når me kan be og lovprisa Gud saman, har me himmel på jord. Når Solveig dekkjer bordet og tryllar fram dei herlegaste rettar, då har me himmel på jord. Når det sprø og nybakte glutenfrie knekkebrødet med brunost og solbærsyltetøy knasar mellom tennene, er det himmel på jord. Når venner kjem på besøk og drøsen går livleg over ein kopp ekte indisk te, er det himmel på jord.

Me takkar ofte Gud saman for hans miskunn, godleik og nåde mot oss. Me er velsigna som har kvarandre og me har fått nåde til å sjå og nyta velsigning frå Gud i både små og store ting. 

Det finnest berre ei Mor!

Det finnest myriadar av stjerner på himmelen

-         men det finnest berre ei Mor!

Det finnest uteljande mengder av blomar på marka

-         men det finnest berre ei Mor!

Det finnest tusentals diamantar og edelsteinar

-         men det finnest berre ei Mor!

Det finnest uendelege mange perler og smykke

-         men det finnest berre ei Mor!

 

Det finnest berre ei Mor! – berre ei Mor med stor M!

Namnet hennar er: Mi Mor!

 

Mi Mor lærte meg å elska

-         ved å teia og lida og tena, viste ho kva kjærleik er!

Mi Mor gav meg lysande verdiar

-         som eg trygt kan styra livet etter

Mi Mor lærte meg å verdsetja den sanne rikdom

-         det som er reint og rett, heilagt og godt, ærleg og sant

Mi Mor kasta glans over alle gjeremål

-         ho lærte meg å sjå det store i det små

 

Mi Mor har vorte gammal og skrøpeleg

-         men er krona med den kvitaste krans

Mi Mor har vorte krokryggja og skral til beins

-         men ho er skjønnare enn nokon gong

Mi Mor er veik og held på å verta hjelpelaus

-         men augene er levande og smilet er varmt

Mi Mor har rynker i ansiktet og skrukkute hud

-         men ho er eit kunstverk

-         ein stor kunstnar har teikna inn

-         sitt himmelske merke av herlegdom på henne

 

Det finnest berre ei Mor!

Takk at du bar meg fram!

Takk at du gav meg livet!

Takk at du passa på meg!

Takk for varme klede og kjærleg omsorg

Takk for gode ord og strenge formaningar

Takk for at du lærte meg å be!

Takk for at du er Mi Mor!

Ingen er som deg, du er den beste, - du er Mi Mor!

Fri til å ha god sex

Det er godt å seia ja til sin eigen seksualitet og leva han ut i fullt mon etter Skaparens vilje. Kristen livsstil er å nyta dei gode gledene i seksuallivet innanføre den trygge ramma som ekteskapet mellom mann og kvinne er. 

I motsetnad til visse andre religiøse og filosofiske system, gjev Bibelen oss eit svært positivt bilete av den menneskelege seksualiteten som er ein del av det å vera skapt i Guds bilete, som mann eller kvinne. Seksualiteten er ein viktig del av vår personlegdom, ei viktig side av kven vi er, ikkje berre ei skildring av kva vi gjer!

Gjengifte - etisk uforsvarleg?

Utsyn som er Misjonsambandets hovudorgan har nettopp kome ut med eit temanummer om gjengifte. Deira forståing av Bibelen gjer at dei ikkje vågar å seia at gjengifte er etisk forsvarleg. Dei seier også at gjengifte ikkje kan ha nokon leiande funksjon i ei kristen forsamling.

Eg har fått brev frå kristne venner som ber meg om å kommentera desse synspunkta som kjem fram i DAGEN og UTSYN.

Eg deler ikkje den forståinga som kjem fram i Utsyn. Eg trur at Bibelen gjev oss klar rettleiing på dette området og viser til artikkelen min "Ekteskap, skilsmål, gjengifte"

Opprop

Skjebnevalg for Norge?

Åpent brev fra kristne ledere om

kjønnsnøytral ekteskapslov

Landsmøtene for Ap, RV, SV og Venstre har i vår programfestet at Norge bør innføre en såkalt kjønnsnøytral ekteskapslov. En slik lov vil ikke lenger definere ekteskapet som et samliv mellom mann og kvinne, men være «nøytral» i forhold til kjønn. Personer av samme kjønn vil kunne inngå ekteskap på lik linje med mann og kvinne. Partnerskapsloven blir overflødig. Som ledere i ulike religiøse sammenhenger i Bergen, har vi sterke motforestillinger mot å omgjøre og oppløse definisjonen av ekteskapet. Vi har ikke noe ønske om å kjempe mot homofile medmennesker – de har nøyaktig samme verdi og menneskeverd som alle andre – men vi ønsker å forsvare en grunnleggende samfunnsordning. Også mange homofile avviser for øvrig en kjønnsnøytral ekteskapslov.

Kjønnsnøytral ekteskapslov?

Fleire politiske parti har vedteke forslag om kjønnnøytral ekteskapslov og homofil adopsjon. Sterke pressgrupper har i lengre tid arbeida for dette. Til hausten kan dette forslaget koma opp i Stortinget. Valet i 2005 er eit lagnadsår for ekteskapet og familien i Noreg. Alle kristne må sjå ansvaret sitt og gjera det som kan gjerast for å ta vare på den tradisjonelle forståinga av ekteskapet som eit trufast forhold mellom ei kvinne og ein mann.

Kristne heimar er livsviktige!

Det er vår himmelske Far som opphavet til familien og har gjeve namn til alt som heiter far og barn i himmel og på jord (Ef.3,14). Då den treeinige Gud skapte mennesket i sitt bilete, skapte han dei til mann og kvinne, til å vera far og mor, så dei skulle verta mange – ein stor familie som skulle verta til nye store familiar (1.Mos.1,26-28)! Heimen er grunnvollen for mennesket si personlege utvikling og for samfunnet sitt velvære og velstand. Når heimane vert øydelagde går samstundes noko inni menneska sund. Når heimane vert oppløyst i stor stil, då står heile samfunnet i fare for å gå i oppløysing. Eg høyrde nyleg om ei undersøking som slo fast at det er klar samanheng mellom talet på skilsmål og talet på kriminalitet, - utan å seia at dei som skil seg er meir kriminelle enn andre. I dei samfunn kor skilsmål er vanleg er kriminaliteten klart høgare enn dei stadene kor heimane og storfamiliane held saman.

Kvinners og menns roller i det kristne fellesskapet

Det Nye Testamente gir oss mye undervisning om kvinners og menns roller i familien og den kristne menighet. Vi vil i denne artikkelen prøve å oppsummere noe av denne undervisninga og se hvilke konsekvenser den bør få for oss i vår tid.

Kristne heimar er livsviktige!

Det er vår himmelske Far som opphavet til familien og har gjeve namn til alt som heiter far og barn i himmel og på jord (Ef.3,14). Då den treeinige Gud skapte mennesket i sitt bilete, skapte han dei til mann og kvinne, til å vera far og mor, så dei skulle verta mange – ein stor familie som skulle verta til nye store familiar (1.Mos.1,26-28)!

Ektemål, skilsmål og gjengifte

Hausten 2003 var vi Pastoralnettet i Bergen samla på Gullbotn for å drøfta kva Bibelen seier om ektemål, skilsmål og gjengifte. Vi hadde ein veldig fin dialog om vanskelege ting. Eg gjer no innlegget mitt tilgjengeleg for alle som arbeider med desse emna og som ønskjer å hjelpa andre.

Seksualitet

Kva seier Bibelen om heterofil og homofil seksuell aktivitet?

Menneska er seksuelle skapningar – skapt i Guds bilete
I motsetnad til visse andre religiøse og filosofiske system, gjev Bibelen oss eit svært positivt bilete av den menneskelege seksualitet. Alle menneske er, i følgje Bibelen, skapt i Guds bilete (1.Mos.1,27). Seksualiteten er ein del av det å vera skapt i Guds bilete, som mann eller kvinne. Seksualiteten er ein viktig del av vår personlegdom, viktig side av kven vi er, ikkje berre ei skildring av kva vi gjer!